Colombia - week 1

Dag 1

Na een goede 30 uur van deur tot deur ben ik eindelijk aangekomen in Bogota, de hoofdstad van Colombia. Met ruim 8 miljoen inwoners toch een behoorlijk grote stad. Het eerste wat me opviel in tegenstelling tot Bolivia en Peru was dat er vrij veel hoogbouw en flatgebouwen waren. Het tweede dat opviel waren de Colombiaanse vrouwen, een zeer knap volk die Colombianen. Na 30 uur gevlogen en gewacht te hebben was ik redelijk kapot, daar kwam het tijdsverschil van zeven uur dan ook nog bij. Dwayne had al een lekker biertje klaar staan dus die heb ik nog opgedronken maar daarna ben ik toch gelijk m'n bed in gedoken. 

Mijn eerste dag zijn we gewoon wat door Bogota gaan lopen en hebben we een beetje een plan bedacht. Bogota was niet zo heel spectaculair al hebben we wel veel aardige mensen gesproken die ons tips gaven. Tijdens het bedenken van een plan kwamen we er steeds niet uit en toen we het even niet meer wisten zei Dwayne: "zullen we dan maar ergens een biertje vatten". Om dit probleemoplossend denkvermogen hebben we goed kunnen lachen. Uiteindelijk hadden we twee keuzes, of naar het westen naar Salento, of naar het oosten naar la Macarena. Optie twee was echter vrij duur en hebben daarom gekozen om naar Salento te gaan. Wellicht doen we la Macarena nog aan het eind van de reis. Rest ons die dag nog een ding, avondeten. Met behulp van TripAdvisor vinden we een leuk eettentje op een halve kilometer van ons hostel, het was een beetje prijzig maar dan heb je ook wat. Allebei aten we een verrukkelijke steak met een aardappelpuree en salade. 

Dag 2

Na 's ochtends het befaamde Zuid-Amerikaanse ontbijt naar binnen te hebben gewerkt, droog wit casino brood met jam, gaan we naar de busterminal om naar Salento te gaan. Salento licht op een kleine 300km ten westen van Bogota maar is toch zo'n acht uur met de bus. Al met al een mooie rit maar toch ben je er na een tijdje wel klaar mee. Rond 21:00 komen we 's avonds aan in een hostel wat erg leuk oogt, het heeft een tuin, live muziek en een bar. We bestellen nog wat eten en wat blijkt het was eigenlijk nog beter als de steak van de dag ervoor. Nu was het varkensvlees dat twaalf uur lang op de barbecue had gelegen, heerlijk! 

Dag 3

Vandaag zijn we voor het eerst lekker gaan hiken. Een trek van zes uur door de prachtige cocora vallei waar de palmbomen tot boven de dertig meter groeien. Om bij de vallei te komen nemen we een jeep waar wij met nog een ander achterop de jeep staan, al een ervaring op zich. Het begon allemaal erg toeristisch met veel verschillende nationaliteiten maar vooral Nederlanders. Gelukkig zijn we snel van start gegaan en al snel liepen we alleen door de prachtige vallei met mooi uitzicht. Na ongeveer een uur lopen waren we op de top. Dit was slechts het begin van de tocht, vanaf hier dalen we ongeveer 700 meter om vervolgens hetzelfde aantal meters weer te stijgen om bij een huisje te komen waar we gaan lunchen, casino brood met ham en kaas, echt goor. Eigen schuld, zelf gekocht. Bij dit huisje zijn tientallen kolibries te zien, ik vond het vooral een uitdaging om ze mooi op de foto te krijgen. Tot slot besluiten we, als enige, om ook nog naar estrella de agua(sterren van het water) te gaan, de toch van ongeveer 5km begint met een hele stijle twee kilometer. Dan komen we een verdwaalde reiziger tegen die we vragen of het de moeite waard is. Wat blijkt het was gewoon de naam van een blokhut waar je kunt slapen voor een meerdaagse trek. We zijn onmiddellijk omgedraaid en we sluiten de trek af met een welverdiend biertje. Op de terugweg met de jeep krijgt de eigenaar het voor elkaar om 13 mensen te vervoeren in één jeep, drie achterop en tien in de jeep. In de avond drinken we verassend genoeg weer bier en gaan we naar een tentje waar salsa word gedanst.

 
Dag 4

Vandaag checken we uit en gaan we naar Medellin, maar voordat onze bus om 16:00 vertrekt krijgen we eerst nog een tour bij een koffieplantage. Erg interessant hoeveel tijd en werk het is voor een kopje koffie. Elke vrucht bevat twee bonen, en elke vrucht wordt met de hand geplukt. Dan gaat het in een machine die de schil scheidt van de boon. Die laat je vervolgens drogen in de zon en dan worden ze nog met de hand uitgezocht om de kwaliteit te waarborgen. Uiteindelijk zijn de kosten ongeveer twee tot drie euro per kilo. Het dagloon van de plukkers licht op omgerekend zo'n acht euro per dag, en dat zijn dagen van elf uur. Dan pakken we 's middags de bus, het is een klein mini busje voor 15 personen, erg krap. Gelukkig rijden er maar acht mensen mee dus hebben we allemaal veel ruimte. De rit zou ongeveer zeven uur duren maar de chauffeur dacht daar anders over, die was bezig met het imiteren van Max Verstappen. In Medellin hebben we een partyhostel geboekt, althans dat dachten we, we komen er rond 23:00 aan en het is vrij stil. Na een paar biertjes komen er echter wat mensen naar buiten en die vertellen ons dat we in een ander hostel zitten. Daar baalde we even van maar de mensen in het hostel zijn wel echte partygangers dus uiteindelijk is het alsnog uit de hand gelopen. 

Dag 5

Na een slapeloze nacht zijn we niet zo veel waard vandaag, een potje poker, late lunch  en een dutje is waar onze middag uit bestaat. 'S avonds spreken we af met twee Duitse meisjes die we hebben ontmoet in Salento. Een nacht met opnieuw veel drank en plezier. Om 04:00 komen we ongeveer thuis in het hostel om vervolgens drie uur later weer de wekker te horen afgaan.

Dag 6

Het verschrikkelijke geluid van een wekker die veel te vroeg af gaat wekt mij om 07:00. Vandaag gaan we naar Guatape een plaatsje op anderhalf uur rijden van Medellin. We beginnen met een rondje door het stadje. Een kleurrijk stadje waar eerst even ons avondeten van gister naar binnenwerken als ontbijt. De huizen hier zijn veelal mooi versierd en geschilderd. Na een klein uurtje huren we een mountainbike en gaan we een stuk fietsen. Het waren geen fijne fietsen, in een bergachtig gebied is het fijn als de versnellingen een beetje werken. Dwayne had een fiets die nog slechter was als de mijne. Ik geloofde dat natuurlijk niet dus heb ik met hem geruild, het ging me iets beter af als Dwayne maar het was geen feestje. Een uur onderweg en ik wil terugschakelen voor een klimmetje, dit lukte niet echt dus ga ik op de pedalen staan en zet ik aan in een zwaardere versnelling, op dat moment knapt de ketting. Op ongeveer acht kilometer van San Rafael, het plaatsje waar we naar toe wilde vanwege mooie rivieren en een waterval, staan we staan we nu stil met slechts één werkende fiets. Gelukkig hebben we het telefoonnummer van de fietsverhuur opgeslagen. Hij verteld ons dat we naar San Rafael moeten gaan en daar de bus nemen terug naar guatape. Gelukkig waren de laatste kilometers allemaal bergaf dus zou die acht kilometer geen probleem zijn. De ketting sleept een beetje achter de fiets aan terwijl ik rustig naar beneden rijd. Na twee kilometer komt er abrupt een einde aan als de ketting bijna tussen m'n spaken komt. Dit gebeurd op een punt waar het net wat drukker was. Twee mannen en een vrouw zitten op twee motoren, de vrouw achterop. Ze zien wat erg gebeurd en zijn erg behulpzaam. Na wat aankloten klim ik op de motor en neem ik de fiets op m'n schouder, dit houd ik niet erg lang vol. Na een paar kilometer is het te zwaar en zeg ik dat hij moet stoppen. Op dat moment komen er van alle kanten mensen aan lopen om ons te helpen, allemaal zitten ze door elkaar te praten en manieren te verzinnen om mij te helpen. Ik kan er op die manier niks van maken en blijf gewoon zeggen dat ik de bus terugneem naar guatape. Dwayne, die wat achter was gelopen op de motoren komt er dan aan en we vertellen ze dat we het laatste stukje wel lopen. We bedanken ze vriendelijk en gaan lopen. Na een kilometer komen we aan in San Rafael en we zijn helemaal verrast als daar dezelfde motormuizen staan om ons een energie drankje aan te bieden. We lopen nog even door het dorpje maar vinden niet waar we voor kwamen, een mooie rivier en een waterval. Maar dit was ook een mooie ervaring. Daarna pakken we de bus terug naar guatape waar we lunchen met een viertal Amerikanen. Ik heb Sancocho een traditioneel Colombiaans gerecht, normaal met kip maar ik heb het met meerval. Een echte aanrader. Tot slot sluiten we de dag in guatape af met La Pierda een losstaande rots die een fantastisch uitzicht geeft over het gebied. Eenmaal terug in Medellin eten we nog eens lekker fancy met de twee Duitse dames uit Salento. Om vervolgens vroeg naar bed te gaan, vier uur slaap in twee dagen is toch zwaar. 

Dag 7 

Na ongeveer elf uur geslapen te hebben word ik wakker. Heerlijk uitgerust. Ik begin de dag met een klein ontbijtje om vervolgens te gaan hardlopen. Het is voor mij de eerste keer weer in vier weken tijd maar dat het zo slecht ging had ik niet verwacht. Lag misschien ook een beetje aan de hoogte(1500m) en de warmte(28 graden). Na het hardlopen hebben we 's middags een Pablo Escobar tour. Tijdens deze tour gaan we langs belangrijke plekken in het leven van Pablo Escobar. We zien een van zijn huizen, zijn begraafplaats (waar nog steeds nieuwe bloemen lagen) en het huis waar hij is doodgeschoten. Al met al wel interessant maar niet het geld waard wat we ervoor betaald hebben. 'S avonds gaan we voor de laatste keer stappen in Medellin.