La Paz - Rurrenabaque

16 oktober 2015 - Rurrenabaque, Bolivia

La paz, de hoogst gelegen hoofdstad in de wereld, is een leuke maar drukke stad. Met zo'n twee miljoen inwoners is het een van de grootste danwel dé grootste stad van Bolivia. De stad is gebouwd in de bergen, het laagste punt van La Paz ligt op ongeveer 3200 meter waar het hoogste punt bijna 4000 meter ligt. De hoogte, hoogteverschillen in de stad en de grote hoeveelheid smog zorgt voor lichte problemen met de ademhaling. In La Paz is het tijd voor een lichte pauze in mijn reis. In totaal verblijf ik hier ongeveer vijf dagen. Elke dag een ander hostel dus echt rustgevend was m'n pauze niet. In La Paz hebben we de witch market bezocht, die bekend staat om de verkoop van dode lama baby's en ongeboren lama's. De plaatselijke bevolking gebruiken deze als bescherming, ze begraven de lichamen onder het huis wat een veilig leven als gevolg heeft. Wanneer er meer dan een huis gebouwd moet worden is er meer nodig om Pacha Mama, moeder aarde, te eren. Hier worden tot op de dag van vandaag mensenoffers voor gebruikt. Er wordt dan gezocht naar mensen die niet gemist worden, dronkelappen, drugsverslaafden en toeristen. Naast de witch market zijn we nog een dagje met de kabelbaan naar een van de hogere gedeeltes van La Paz gegaan, hier vind de hoogste en grootste markt van Zuid-Amerika plaats. Helaas hadden we de avond ervoor een beetje te veel gedronken en beide last van een kater. De volgende dag zouden we opsplitsen, Geraldine (het Franse meisje) naar Sucre en ik naar Rurrenabaque. 

Een 18-uur lange busreis achter de rug en ik ben in Rurrenabaque, alleen, voor het eerst sinds Lima. Wel even wennen! Vanaf hier heb ik twee driedaagse tours geboekt. De eerste is de semi survival jungle trek (wat inhoudt dat je een dag je eigen eten en drinken moet verzorgen in de jungle, de andere dag krijg je alles in het kampement), de tweede de pampa tour. De eerste dag van de jungle trek werd ik om 8 uur 's ochtends verwacht om vervolgens om half 10 te vertrekken. Vanaf Rurrenabaque nemen we een boot die ons via twee stops brengt naar het kampement van het bedrijf dat ik heb gekozen. Iedere travel agency heeft zijn eigen kampement, dit maakt het minder toeristisch en kan je zelf kiezen wat je het meeste aanspreekt. Na de boottocht van een kleine drie uur komen we aan in een simpel kampement met drie "huisjes". Hier krijgen we lunch en uitleg over de tour. Na de lunch vertrekken we (de gids, ik, en een Duits koppel uit Leipzig) de jungle in. Hier krijgen uitleg over verschillende planten, welke je kunt eten, welke niet, welke hebben een medicinale werking etc. Natuurlijk zijn we ook opzoek naar de zeldzame jaguar maar die hebben we helaas (nog) niet gevonden. Wel hebben we veel verschillende soorten vlinders, spinnen en vogels gezien, waaronder een aantal papegaaien. Na ongeveer twee uur met een machete lopend door de jungle keren we terug voor het avondeten, helaas veel te weinig dus iedereen met honger naar bed. Dit avondeten is met een groep van ongeveer tien mensen, maar iedereen heeft verschillende tours geboekt dus de dagactiviteiten zijn anders. Voordat we met honger naar bed gaan zijn we eerst getuige van een rituele ceremonie. Tijdens de ceremonie wordt Pacha Mama geëerd, dit gebeurd op een merkwaardige wijze. Het begint met het aansteken van een kaars, dit mocht ik doen, brand de kaars tot het einde dan is het een goed voorteken, valt hij uit voor het einde dan is het een slecht teken. Erna wordt er door de leider van de ceremonie alcohol, tabak en cocabladeren geofferd. Dit gebeurd allemaal in een gat in de grond wat de mond van Pacha Mama moet voorstellen. In nog geen half uur tijd wordt er door de drie verschillende gidsen samen een heel pakje sigaretten weg gerookt. Daarna kauwen we met z'n allen op cocabladeren en "drinken" we pure alcohol, het was meer je lippen er tegen aanzetten. Vervolgens geeft de ceremonieleider iedereen een persoonlijke blessing door met zijn amulet op je hoofd te tikken en sigarettenrook over en om je heen te blazen. Nu zijn we veilig voor de komende dagen in de jungle. 'S avonds gaan we vroeg, nog steeds met honger, naar bed. Het bed bestaat uit een houten constructie met takken, waarop een "matras" is gelegd, zelf hebben we een laken, deken en muggennet bij. Het was al met al een zeer koude en oncomfortabele nachtv, misschien wordt de volgende nacht beter al is dat de nacht dat we zelf een kamp gaan maken dus betwijfel ik het. 

 De volgende morgen kregen we een stevig en goed ontbijt (een van de eerste tijdens mijn reis). Vervolgens vertrokken we rond 9 uur de jungle in. Onderweg krijgen we water uit een liaan, wassen we ons in de rivier, zien twee verschillende apen en een groep wilde zwijnen en tot slot vissen we uit een meer. Dit vissen gebeurde met een geïmproviseerde vishengel en als aas een stuk biefstuk (stukjes van 5x5mm). Dit laatste was nodig omdat we niet op "normale" vis viste, maar op piranha's. Het vissen was behoorlijk frustrerend omdat je er flink geduld voor nodig had, aangezien het inmiddels zo'n 4 uur was en we nog niks hadden gegeten sinds het ontbijt, was mijn geduld op. Maar uiteindelijk hadden we toch zo'n 15 piranha's, genoeg voor vier personen. Om het te bereiden maakten we gebruik van bamboe, hier werd de vis in gedaan samen met wat zout en wat water, de bamboe werd afgesloten met bananenbladeren, zo had je een soort stoomoven. De bereiding was perfect en de vis smaakte erg goed, het had alleen veel weg van Cuy (cavia), heel veel graat en weinig vlees. Na dit heerlijke maal gaan we op pad om nachtleven in de jungle te spotten, op een paar enorme insecten na zien we niet zo veel. Op de weg terug zien we wel nog een soort van stinkdier, althans dat is wat ik ervan begreep (de gids sprak zo goed als geen Engels). Het leek meer op een grote rat naar mijn mening. 'S avonds weer vroeg naar bed want er was toch niet echt iets te doen. 

Na twee nachten in de jungle ben ik helemaal klaar met het constante gezoem van insecten in m'n oren. Ben blij dat dit de laatste dag is. Na een slechte nachtrust (waar bij je ongeveer elk uur wakker wordt) en wakker worden met overal pijn was ik redelijk chagrijnig. Het ontbijt was pas in het kamp dus dat hielp ook niet echt. Eerst zo'n drie uur lopen. De kilometers vlogen voorbij want we hielden het tempo van de gids aan, wat aanvoelde als rennen. Omdat je zo snel gaat kijk je voornamelijk waar je je voeten neerzet en niet naar de omgeving. Halverwege heb ik wel nog een slechte daad op m'n geweten, ik heb de jungle vernietigd. Nou ja, ik heb een palm omgehakt met mijn machete. De kern van de palm bevat een eetbaar gedeelte, het smaakte eigenlijk naar iets wat ik niet precies kan omschrijven omdat de smaak me niet bekend voorkwam. Niet lekker, maar ook niet vies. Aangekomen in het kamp krijgen we een klein ontbijtje en wachten we voornamelijk op de lunch (aangezien het al bijna 12 uur was. Na de lunch wordt er door een gids uitgelegd hoe je van bepaalde noten een ring of ketting kan maken, om het vervolgens zelf te doen. Rond 2 uur nemen we de boot terug naar Rurrenabaque, om de volgende dag de pampas tour te doen.  

5 Reacties

  1. Oma:
    17 oktober 2015
    Lieve Tom
    Dit is iets voor jonge mensen.
    Fijn dat we zo kunnen meeleven met jou.
    Het is natuurlijk niet altijd even gemakkelijk.
    Liefs en een dikke knuffel OMA
  2. Marieke:
    17 oktober 2015
    Hoi Tom, planten en dieren eten omdat je honger hebt en wilt leven vind ik niet echt de jungle vernietigen. Je kunt altijd nog een bedank-ceremonie houden, je weet nu vast wel hoe dat zou kunnen. Wat denk je, ben je meer een stadsmens, lekker tussen de smog, of een natuurmens, lekker tussen de zoemende insekten. liefs Marieke
  3. John:
    18 oktober 2015
    Ha die tom,
    Wat schrijf je ontzettend boeiend over je belevenissen. Het leest als een stripverhaal: Kuifje in Bolivia, op zoek naar de schat . Maar de jungle kon je dus niet helemaal bekoren...lijkt me toch wel heel bijzonder, al heb ook ik een gruwelijke hekel aan insecten....
    Ik zie nu al weer uit naar je volgende verhaal. Liefs, john
  4. Fransje:
    18 oktober 2015
    Lieve Tom, tja dan is Grenada (waar ik nu ben) wel iets anders. Tapas, glaasje wijn, mooie kerken en paleizen, heerlijke temperatuur en geen insecten. Maar jouw ervaring is uniek en wel heel bijzonder. Hoop dat je tweede jonglereis net zo'n succes wordt of nog beter. Wie weet. Liefs en dikke kus Fransje
  5. Wies:
    19 oktober 2015
    Weer zo' n beeldend verhaal Tom. Ik zie het voor me en moet regelmatig terugdenken aan onze reis door Afrika, en dat is alleen maar leuk. Door jou herbeleef ik het een stukje. Wederom good Luck en veel boeiende , interessante ervaringen. Liefs wies