Pampas tour

De dag begon rond 8 uur 's ochtends wanneer je je bed uit gebrand wordt. Het was om 9 uur al 35 graden Celsius, en het zou die dag de 40 aantikken. Dat gecombineerd met de absurd hoge luchtvochtigheid was bijna ondraaglijk, zelfs de locals hadden het er moeilijk mee:"no es normal". Na ruim drie uur in een snikhete terreinwagen gezeten te hebben, om over de onverharde wegen naar het startpunt te gaan, kwamen we aan bij een rivier. Vanaf hier nemen we vervolgens de boot naar de lodge. De pampas tour is de meest toeristische attractie in Rurrenabaque, dat was ook wel te merken. Bij het startpunt stonden minstens 50 'gringo's', het Spaanse woord voor Amerikaan, maar ze gebruiken het hier voor elke buitenlander. De boottocht is de eerste attractie, we gaan in een superklein bootje voor maximaal zes personen, met geïmproviseerde stoelen (gemaakt van ijzer en wasdraad). De boot drijft, met vijf mensen inclusief de gids, zo'n vijf à tien centimeter boven het water. Na een minuut onderweg te zijn zien we al de eerste alligator en veel verschillende vogels. Na zo'n drie uur varen arriveren we bij de lodge. We hebben nu al alligators, schildpadden, capibara's, aapjes en veel verschillende vogels gezien waaronder arenden, gieren, valken en vele ooievaars (dit waren degene die ik kende). Na even snel wat popcorn naar binnen te hebben gewerkt vertrekken we alweer naar de volgende activiteit, zonsondergang kijken. Prachtig. 'S avonds drinken we nog een paar biertjes en besluit ik, als enige, om onder de sterren te gaan slapen. Dus ik sleep m'n matras en m'n dekentje naar buiten, hier wou ik lekker naar de sterren gaan kijken. Helaas lag ik binnen vijf minuten al te slapen. 

De volgende dag krijgen we eerst een lekker ontbijt en gaan vervolgens een stukje varen om met roze dolfijnen te zwemmen. Het water was zeer troebel dus je kon ze niet zo goed zien, wel als ze boven water kwamen natuurlijk. Een beetje apart was het wel want je zwemt met dolfijnen waar, op nog geen vijf meter, een alligator op de loer licht. 'S middags gaan we opnieuw vissen voor piranha's. Onderweg zien we nu ook kaaimannen, een toekan en een ander soort aapje. Tijdens het vissen begint het ineens te regenen, en niet de regen die we in Nederland kennen, maar een tropische regenbui. Keiharde regen, binnen een minuut was iedereen doorweekt. Zo snel als de regen kwam was hij ook weer verdwenen. Dit was de eerste regenbui sinds ik in Zuid-Amerika ben en het was eigenlijk wel prettig, het koelde een beetje af. 'S avonds eten we weer piranha, deze keer gefrituurd. 
 
De laatste dag gaan we op zoek naar een anaconda, een wurgslang. Hiervoor hebben we rubber laarzen nodig omdat er ook andere, giftige, slagen in dit gebied leven. Klein probleempje, de grootste maat laarzen die ze hadden was maat 43. Kom ik aan met m'n maat 46. De laarzen pasten op geen enkele manier dus ben ik toch op m'n eigen schoenen gegaan. Geen probleem bleek later aangezien we, helaas, geen slang hebben gezien. Na twee uur ploegen door een moerasachtig gebied keren we terug voor de lunch. Dit was de laatste activiteit van de pampas tour, na de lunch keerde we terug naar Rurrenabaque. Vanuit hier heb ik de volgende dag een vlucht terug naar La Paz. 

Na een heerlijk ontbijt vertrek ik naar het kantoor van de vliegmaatschappij om vanuit hier een shuttlebus naar het vliegveld in Rurrenabaque te pakken. Na ongeveer tien minuten komen we aan op een verlaten terrein wat het vliegveld bleek te zijn. Het verlaten terrein bestaat uit twee kleine gebouwtjes, de wc en het gebouw waar je moet inchecken, douane etc. Na ingechecked te hebben moeten we nog twee keer belasting betalen, waar dat precies om ging begreep ik niet helemaal maar het was slechts drie euro omgerekend. Na ongeveer twintig minuten arriveerde het vliegtuig. Het was een klein vliegtuigje met plaats voor ongeveer 15 personen, als ik recht onder de vleugels zou lopen stootte ik mijn hoofd eraan. De vlucht duurde 40 minuten en het voelde als een achtbaan. Geen aanrader voor mensen met vliegangst. We gingen van links naar rechts en van onder naar boven. Elke windvlaag was voelbaar. Gezien de tijd was het de meest dure vlucht die ik ooit heb genomen, 90$ voor 40 minuten. Maar het was een interessante ervaring. Vanaf nu neem ik weer de bus denk ik. Terug in La Paz waar ik nog twee activiteiten heb: death road en huayna potosi.