Buenos Aires

Mijn vlucht vanuit Bariloche verloopt wederom voorspoedig en na twee uur landen we in Buenos Aires, de hoofdstad van Argentinië. In een korte tijd veel vluchten gehad en ik begrijp niet waarom het keer op keer gebeurd dat bij het ophalen van de bagage ongeveer de helft van het vliegtuig bij de eerste twee meter van de rolband gaat staan. Al dat gedrang hoeft van mij niet, ik sta lekker achteraan. Eigenlijk maakt het voor mij niet echt uit want de vluchtmaatschappijen lijken er een sport van gemaakt te hebben om mijn rugzak als laatste over de band te laten gaan. Na de vele treks en natuur vind ik het wel leuk om weer in een grote stad te zijn. Buenos Aires lijkt het meest op Europa van alle plekken in Zuid-Amerika waar ik tot nu toe ben geweest. Het heeft veel hoge gebouwen en een moderne metro. Mijn hostel zit zeer centraal gelegen, vlak bij misschien wel de breedste straat in de wereld, 140 meter breed en met een stuk of 25 banen. Momenteel is het de vakantieperiode dus veel mensen zijn op vakantie waardoor Buenos Aires wat rustiger is. Buiten een fietstochtje door la Boca, de armste wijk van Buenos Aires en Puerto Madero, de rijkste wijk, verken ik voornamelijk het nachtleven de eerste dagen. 
Ik wilde graag wat meer weten over de geschiedenis van Argentinië en de vader van Maxima, die hier overigens zwaar geliefd is, dus ik ga voor de vierde keer in deze trip naar een museum. Het museum ligt echter ver buiten het centrum op ongeveer een uur met de bus. Met goede moed vertrek ik 's ochtendsvroeg met de bus, blijkt als ik bij het eindstation kom dat ik de verkeerde kant op ben gegaan (thanks Murphey!). Nu is het anderhalf uur met de bus. Eenmaal aangekomen bij het museum word ik op zijn zachts gezegd zwaar teleurgesteld, het museum is op een oude legerbasis van het regime dat tijdens 1976 en 1983 in werking was. De meeste gebouwen waren zwaar in verval geraakt het enige wat nog redelijk intact was was het gebouw waar meer dan dertigduizend mensen zijn gemarteld voor informatie. Het hele terrein was het museum maar er was geen duidelijke lijn in de volgorde van gebeurtenissen en daarnaast was er bijna niks in het Engels. Uiteindelijk blijf ik maar een uurtje en ga dan terug naar het centrum waar ik bezig ben om zoveel mogelijk hamburgertenten te proberen. 
De volgende dag komt de Brit die ik in Bariloche heb ontmoet naar Buenos Aires. Met hem ga ik naar de begraafplaats, duidelijk de meest indrukwekkende begraafplaats ooit. Hier liggen verschillende rijken families in graftombes zo groot als kleine huizen. De grootste was ongeveer acht meter hoog, en alles is van marmer. 'S avonds gaan we naar Palermo, een zeer levendige wijk, waar we gaan uiteten bij een van de top 50 restaurants in Zuid-Amerika. Hier bestel een 400gr steak voor een klein fortuin. Zodra we het eten krijgen blijkt echter waarom de prijs zo hoog is, by far de beste steak ooit! Nu ik dit schrijf loopt het water me al weer in de mond. De steak kwam samen met een saus en verschillende kleine groentesnacks. 'S avonds gaan we stappen en de volgende dag heb ik een vlucht naar Iguazu. De Brit gaat terug naar huis.