Cusco - Copacabana

Donderdag 1 oktober 

Terug in Cusco, weg van alle muggen en andere enge insecten! In Cusco is daarentegen wel een overvloed aan zwerfhonden. Nu zie je die in heel peru wel, maar in Cusco is het extreem. Dit lijkt ook een van de armste steden in Peru. Waar in Lima en Arequipa het historische centrum schoon werd gehouden is dat in Cusco slechts een gebied van 200 vierkante meter, zodra je ook maar 100 meter er buiten loopt liggen de straten open gebroken en ligt het afval met zakken op straat. Na heel peru samen gereisd te hebben met een vast gezelschap van 4, oplopend tot 10, zijn we gister gesplit. Ik ben nu nog samen met een Frans meisje maar ook zij zal morgen vertrekken. Vanaf dan ben ik dus weer alleen, maar nu nog even samen. Vandaag zijn we naar het 'Cristo blanco' standbeeld gelopen, dat op zo'n half uur lopen staat van het Plaza de Armas, het plein '44 of Leidseplein van Cusco. Vanaf hier heb je een prachtig uitzicht over Cusco. Na een half uur ploegen, het standbeeld stond namelijk helemaal boven aan de berg, kwamen we aan. Vanaf hier was ons verteld dat we gratis binnen konden komen bij sacsuahumán (sexy woman). Een ander inka bouwwerk. Dit was helaas niet het geval, wel konden we dichtbij genoeg komen om toch een indrukwekkend aanzicht van het inka tijdperk te kunnen aanschouwen. Toen we terug liepen kwamen we door de armere wijken van Cusco. Het lijkt ditmaal niet op de favela's in Rio maar meer op een vuilnisbelt met huizen. Er ligt overal afval en de huizen zijn gebouwd van een combinatie van klei, gras, (bak)stenen en golfplaten. Onderweg terug naar hostel lopen we een klein atelier/koffiehuisje binnen, super gezellig en nog niet ontdekt door de vele toeristen. Na een lemonpie, bananacake, een koffie en een bier verder komen we langs een van de duurdere straten van Cusco. Een beetje rondkijkend in de etalages zien we voor het eerst 'echt' brood liggen. Het bleek een biologische bakker/restaurant te zijn. 'S avonds zijn we hier gaan eten en het was perfect! Bij uitstek het beste eten wat ik in peru heb gehad, ravioli(voor mij) en risotto(voor mademoiselle) en als dessert een brownie met aardbijen en papaya-ijs. Eindelijk goed eten, in plaats van een bord rijst met aardappels en een klein beetje vlees. En dat voor een zeer goede prijs (omgerekend zo'n €8). Erna vroeg naar bed aangezien ik behoorlijk verkouden aan het worden was. 

Vrijdag 2 oktober

Nog met z'n tweeën over, hadden we nog een paar dingen op het lijstje staan; Cuy, massage en San Pedro markt. Ik had de komende dagen nog een paar dingen gepland maar helaas bleek het hostel vol te zitten voor de dagen erna. Na een tijd lang doelloos door Cusco rondlopen heb ik besloten toch naar Bolivia te gaan vandaag. Geen zin om te zoeken naar een nieuw hostel. We begonnen de dag met een massage, de beste massage die ik ooit heb gehad, niet zo moeilijk aangezien het m'n eerste was. Na de massage zijn we op zoek gegaan naar Kusikuy een restaurant waar je volgens tripadvisor de beste Cuy krijgt. Cuy wordt geserveerd op twee bereidingswijzen gefrituurd en geroosterd, we besloten om de geroosterde te nemen met z'n tweeën; 'Cuy al horno'. De vertaling is letterlijk 'cavia uit de oven'. Na een fantastische presentatie van het gerecht (zie foto's) heeft de chef het beestje verdeeld in 4 stukken ieder twee stukken. Het bleek niet erg lekker te zijn, cavia bestaat blijkbaar voornamelijk uit botten en weinig vlees. Toch leuk om geprobeerd te hebben. Vervolgens hebben we op de San Pedro markt nog wat inkopen gedaan voor de busreis van Cusco naar Copacabana, een klein dorpje aan de Boliviaanse kant van Lake Titicaca. 

Zaterdag 3 oktober

De bus is gisteravond om half 11 vertrokken, een comfortabele bus waarbij de stoelen ver naar achter konden. We konden dus prima slapen en zouden dan rond 8 in Copacabana zijn. Niet dus. Ik heb bijna niet geslapen ondanks de voorraad bier die ik had ingeslagen. Om 07:30 worden we in de middle of nowhere uit de bus gegooid en werden we met een kleine minivan verder gebracht naar de Boliviaanse grens, hier deed zich het volgende probleem voor. Ik was blijkbaar drie dagen te lang in Peru gebleven en moest een boete betalen van 3$, die moest ik betalen bij de bank die niet in hetzelfde plaatsje lag, na veel gezeik heb ik uiteindelijk 13$ betaald om Bolivia in te kunnen. Mijn visa voor Bolivia geldt voor 30 dagen, maar ik kan 'm gratis verlengen in La Paz, het eerste wat ik ga doen als ik in La Paz arriveer. Heb geen zin in nog meer gezeik als ik naar Chili ga. Vanuit Copacabana hebben we gelijk de boot gepakt naar Isla del Sol, een van de vele kleine eilandjes in Lake Titicaca. Een zeer langzaam bootje brengt ons in twee uur naar het eiland, ondanks de prachtige omgeving was twee uur toch behoorlijk lang. Eenmaal aangekomen is het koud en bewolkt. We worden gelijk aangesproken door kinderen tussen de 6 en 10 jaar of we opzoek waren naar een hostel. We hadden echter al online een hostel geboekt. Na ruim een uur lang zoekend de berg beklimmen komen we bij het hostel. Een oude vrouw ontvangt ons vriendelijk en leidt ons naar onze kamer. Een klein kamertje met drie bedden, zonder elektriciteit. Geen probleem, lekker basic. Vervolgens vroegen we naar de badkamer, hier stond een wc en een douche, er was echter geen stromend water. Wassen deed je met het ijskoude regenwater van +/- 8 graden Celsius. Hiervoor kreeg je een geïmproviseerd emmertje gemaakt van en oude jerrycan. Dit gebruikte je ook voor het doorspoelen van de wc. Grappige ervaring. Maar dan maar niet douchen. 'S avonds lekkere forel uit het Titicaca meer gegeten, opnieuw geserveerd met rijst en aardappelen. 

Zondag 4 oktober
We worden wakker en krijgen een klein ontbijtje gemaakt door Martín, de man van de oude vrouw (waarvan ik de naam niet kon uitspreken, laat staan schrijven). Tijdens het ontbijt ontmoeten we nog twee Fransen, samen met hen zijn we vervolgens naar de 'haven' gelopen om de boot naar het noorden van Isla del Sol te pakken. Een leuke benaming maar we hebben voorlopig alleen nog maar regen gezien. Aangekomen bij de haven begint het tot overmaat van ramp keihard te hagelen. Toch de boot naar het noorden gepakt dit zou namelijk een stuk mooier zijn als het zuiden. Het lijkt onmogelijk maar na een half uur varen kwamen we aan in een zonovergoten dorpje in het noorden. Prachtig weer in een prachtige omgeving, voor degene die Corsica kennen, Isla del Sol heeft er veel van weg, alleen een stuk armer en kleinschaliger. Prachtig blauw, helder water, bergen om je heen en in het midden van een meer zo groot als Noord-Nederland. Het plan was om 's middags terug te gaan naar Copacabana, daar te overnachten en de volgende morgen naar de drijvende eilanden te gaan en vervolgens naar La Paz. De boot die ons naar Copacabana bracht stopte echter bij de drijvende eilanden, wat maar goed ook was aangezien het niet zo spectaculair was. Inmiddels zijn we vergezeld door twee Chileense meisjes, met z'n zessen pakken we uiteindelijk om half 6 's avonds de bus naar La Paz. Een busrit van ongeveer 3,5 uur over slechts gedeeltelijk verharde wegen, we betalen per persoon wel maar 30 Bolivanos (omgerekend zo'n 4 euro).