Machu Picchu jungle trek

25 september

Vanmorgen om 06:30 ging de wekker om vervolgens om 07:30 de bus te pakken naar de berg Abra Malaga. Vanaf hier zouden we ruim drie kilometer hoogteverschil mountainbikend afdalen met een totale afstand van vijftig kilometer. De tour die we hebben gekozen had zo z'n nadelen: de bus kwam een half uur te laat, toen moesten we eerst de fietsen op de bus bevestigen en vervolgens ook nog tanken (dit kan je ook doen vóór dat je ons zo vroeg wekt). Eenmaal bovenaan de berg, ruim drie uur later, kregen we allemaal bescherming voor het mountainbiken, een helm, knie/scheenbeschermers en een harnas (zo een die ze ook dragen in Lord of the Rings). Overdreven bleek later, want, in plaats van mountainbiken gingen we gewoon een berg afdalen op mountainbikes. Er was geen stuurkunst aan te pas gekomen. Op een verharde weg achter een bus aan rijden, niet erg spannend. Na ruim twee uur dalen (had natuurlijk veel sneller gekund), kwamen we aan bij een klein dorpje aan de rand van het regenwoud. 'S middags waren we vrij en heb ik met een select groepje een kleine wandeling gemaakt. Tijdens deze wandeling, aan de rand van het regenwoud kwam ik er al snel achter dat dit niet mijn gebied is. De insecten die hier leven zijn vergelijkbaar met de Europese insecten, alleen dan 5-10x zo groot. Ik natuurlijk gillen als een klein meisje. Het leuke van deze, toch korte, tocht was het brede scala aan tropische fruitbomen- struiken, van papaja's en mango's tot bananen en avocado's. 

26 september

Dag 2 van de tour startte opnieuw vroeg, deze keer om half 7. Met, opnieuw, een "heerlijk, super voedzaam" ontbijt(Peruaanse witte broodjes met aardbeienjam). Hierna zijn we begonnen aan een wandeling van 7 uur. Na ongeveer twee uur lopen kwamen we bij een deel van de inka trail, erg gaaf maar niet geschikt voor mensen als mama(mensen met hoogtevrees). Smalle paadjes waar net een persoon kon lopen met een afgrond van een paar honderd meter naast je. Vele pauzes en moeizame kilometers later kwamen we bij 'los baños termales', hier hebben we een kleine twee uur genoten van natuurlijke warmwaterbronnen. Vervolgens was het nog ongeveer een uurtje lopen naar het hostel, ik heb met een paar andere de bus genomen. Was kapot. 

27 september

Vandaag mochten we uitslapen, om half 8 ging de wekker. We begonnen de dag met zip-lining, naar beneden roetsjen via een kabel. De southpark aflevering: 'I should have never gone zip-lining is redelijk accuraat. De groep bestond uit vijftien mensen waarop je de hele tijd moest wachten. In totaal duurde het zo'n 2,5 uur waarvan het daadwerkelijke zip-lining ongeveer 3 minuten was. Eenmaal aan de beurt was het leuk, maar ik ga dit niet nog een keer doen tijdens mijn reis. Na deze fantastische ervaring zijn we opnieuw gaan wandelen, nu voor drie uur. Opnieuw erg mooi! De wandeltocht liep langs het spoor waar af en toe een ouderwets stoomtreintje voorbij kwam. Er was vooraf gewaarschuwd voor de vele muggen tijdens deze tocht. Goed voorbereid, lange broek, broek in de sokken en veel antimuggenspray, begon ik vandaag de wandeling. Aan het eind ben ik er met ruim 20 muggenbulten zeer goed vanaf gekomen, vergeleken met de rest. Bij een aantal lijkt het op een zeer besmettelijke huidziekte. Meer muggenbulten dan huid. Het probleem met deze muggen is dat ze erg klein zijn en toch nog door je broek, sokken, t-shirt heen steken. S'avonds zijn we vroeg naar bed gegaan want de volgende morgen zou de wekker om 4 uur gaan. 

28 september

Vandaag is dé dag, Machu Picchu. Vol energie vertrekken we om tien over vier vanuit het pikdonkere Agua Calientes. Vanaf hier is het ongeveer 25 minuten lopen naar de brug die toegang geeft tot de inka trail naar Machu Picchu. De brug ging echter pas om vijf uur open, maar onze gids had ons gewaarschuwd voor een lange wachtrij als je pas om vijf kwam. Uiteindelijk waren wij de eerste die de brug overstaken! Na de brug begon het loodzware traject, 1700 traptreden, en niet degene die wij in Nederland kennen maar traptreden tussen de 30-40 centimeter. Precies een uur later arriveren we aan de top, de snelste van de dag was 29 minuten. Machu Picchu zelf ging om zes uur open, we waren dus precies op tijd. Je kon het traplopen ook skippen, door een bus te nemen, maar dat is natuurlijk voor watjes. Eenmaal binnen kregen we een uitleg van onze gids. Erg indrukwekkend allemaal! Na ruim een uurtje zijn wij nog begonnen aan de Machu Picchu mountain, ik zeg bewust 'begonnen' omdat we 'm niet tot de top beklommen hebben. Vanaf deze berg kon je de stad perfect zien liggen, gelukkig was dit halverwege ook al, wat ons een reden gaf onze zeer vermoeide beentjes niet nog meer te belasten. Hier hebben we nog even een tweede ontbijt naar binnen gewerkt (lunch kan je het niet noemen aangezien het pas tien uur was. Natuurlijk moesten we ook de weg terug nog lopen, wat minstens zo zwaar bleek te zijn. Om twaalf uur kwamen we ongeveer weer beneden aan bij Agua Caliente, hier zijn we vervolgens naar een soort hot springs met mineralen gegaan, een soort spa. Verschillende soorten baden, een voor een goed voor de huid. Hier konden we mooi zien wie de competitie voor meeste muggenbulten had gewonnen. Ik zat met zo'n 40 muggenbulten na 4 dagen ver onder het gemiddelde. Bij de meeste was het tellen zo goed als onmogelijk dus zijn we maar van het de hoeveelheid niet rode huid uitgegaan. Om vier uur 's middags hebben we de trein naar Ollantaytambo om vanuit daar de bus naar Cuzco te pakken. De treinrit van twee uur kostte 79$ en was veruit het duurste van de 4-daagse trek waar we in totaal 220$ voor hebben betaald. Het was nog een ouderwets stoomtreintje dat op en neer ging als een kinderwieg, de maximum snelheid van de trein schat ik op zo'n 50km/u. Wel door een prachtige omgeving gereden. Eenmaal aangekomen in Cuzco waren we allemaal doodop en lagen we rond tien weer in bed.