Santiago - Valparaíso

Na een klein weekje gratis rode wijn drinken is het tijd om terug naar Chili te gaan. Bestemming: Santiago. Met de bus duurt deze reis zo'n zeven uur, inclusief een zeer strenge grenscontrole (die ik met mijn illegale coca bladeren weer heb weten te passeren). Ik heb er bewust voor gekozen geen nachtbus, maar een dagbus te nemen, de bus gaat namelijk dwars door het prachtige Andes gebergte wat de busreis zeer aangenaam maakt. Santiago is de hoofdstad van Chili en ligt ongeveer halverwege het langste land ter wereld, met bijna zesmiljoen inwoners is ook verruit de grootste stad van Chili. Ik verblijf in een het beste hostel tot nu toe, schoon, fijne bedden en een heerlijk zwembad, wat goed van pas komt met de stralende zon en ongeveer dertig graden. De eerste dag is dus lekker de hele dag aan het zwembad liggen en letterlijk niks uitvoeren, heerlijk. De volgende dag zijn we naar het San Cristobál standbeeld van Santiago geweest, zo'n beetje elke stad in Zuid-Amerika heeft er een, een standbeeld dat waakt over de stad. Het bleek een religieuze feestdag te zijn, duizenden mensen, jong en oud, gingen de berg omhoog om eer te betuigen aan de heilige maagd. Erg indrukwekkend om te zien. 
De volgende dag vertrek ik naar, wat ik dacht dat een klein dorpje was, Valparoíso.  De stad telt driehonderdduizend inwoners en is ontstaan als havenstad in het koloniale tijdperk. Omdat de hele stad is gebouwd op heuvels hebben ze meer dan honderd jaar oude liften om je de heuvels op te brengen. Met veel graffiti, zowel de taggraffiti als de kunstgraffiti, wordt de stad kleurrijk en levendig. De gratis wandeltour door de stad brengt je naar interessante plekken die je zelf waarschijnlijk niet zou ontdekken. 'S avonds ga ik vroeg naar bed, maar om één uur 's nachts word ik gewekt en 'gedwongen' om uit te gaan. Vervolgens ga ik zonder slaap de volgende dag een wandeling maken vanuit een dropje op een uurtje van Valparaíso. In het nationaal park 'La Campana' begin ik de zeven kilometer lange wandeling. Dit lijkt weinig, vandaar dat ik het ook had onderschat, maar in zeven kilometer stijg je 1600 meter. In totaal duurt het me ruim zes uur om omhoog en naar beneden te gaan. Het was echt een onontdekt plekje in Chili, het was er rustig en geen toeristen. In totaal waren er misschien tien mensen in het park. Na de wandeling ga ik 's avonds, compleet verbrand en met blaren op m'n voeten, terug naar Santiago.
Zaterdag had ik hier een 'muziek' festival (Defqon1). Erg leuk om zo'n festival ook eens mee te maken met ander publiek, toch was het vergelijkbaar met de Nederlandse versie. Ik blijf tot dinsdag in Santiago en dan vertrek ik naar het zuiden, richting Patagonië.