Auto huren in Chili

De laatste dag in Santiago ga ik met twee Nederlanders een rondje fietsen door de stad, op zoek naar een autoverhuurbedrijf en om de stad een beetje te verkennen. Fietsen blijft toch een goede manier van transport, de metro in Santiago is erg goed maar het nadeel is dat je niks van de stad ziet. Na een paar uur hebben we er genoeg van en brengen de fietsen terug, tijd voor een biertje. Dit werden er meer dan een, dus 's avonds gaan we stappen. Bellavista, een supergezellige wijk in Santiago, is daar uitermate voor geschikt. De wijk heeft veel kleine barretjes en eetgelegenheden, het is een beetje vergelijkbaar met Friedrichshein en Kreuzberg in Berlijn. De volgende ochtend vertrekken we met z'n drieën in een gehuurde gifgroene Chevrolet richting het zuiden. Even wennen om weer achter het stuur te kruipen maar alles voorloopt prima de eerste dag. Na zo'n tweehonderd kilometer komen we aan in Talca, een klein plaatsje waar volgens mij nog nooit een toerist is geweest. We worden overal waar we komen aangestaard en overal om ons heen klinkt er gelach. 'S avonds besluiten we een pasta te maken, iets moeilijker dan gedacht, we mogen de keuken namelijk niet gebruiken. Na veel smeken mogen we hem gebruiken als we 'm heel goed schoon maken naderhand. Tijdens het koken staat er iemand constant mee te kijken of we niet iets verkeerds doen, werd er helemaal nerveus van. 
De volgende dag staan we om tien uur op om naar een van de vele nationale parken  van Chili te gaan. 'Alta de Lircay' ligt op ongeveer anderhalf uur rijden van Talca. Rond één uur beginnen we de wandeling waar negen uur voor staat. Na ongeveer drie uur zijn we echter al op de top. Hier is een merkwaardig platform wat compleet vlak is, midden in de bergen, volgens de legendes zouden UFO's hier landen. Vanaf deze landingsbaan heb je een prachtig uitzicht over de vallei waar we zojuist hebben gelopen. Vanaf hier lopen we door naar een beetje een teleurstellend meertje, waar het tevens steenkoud was met korte broek en een t-shirtje. Het is deze dag ook voor het eerst in twee a drie weken weer een beetje bewolkt, wat tijdens de wandeling wel prettig was aangezien we veel moesten  klimmen. Na ruim vijftien kilometer wandelen waren we er wel klaar mee, precies op dat moment arriveerde een pick-up truck die ons wel mee wilde nemen. Hiermee slaan we de laatste twee kilometer lekker over. 'S avonds slapen we in de gehuurde mini auto, een van de meest oncomfortabele nachten die ik heb gehad. Het was ijskoud en voor mijn lichaam was er geen ruimte. De volgende ochtend vertrekken we dus al vroeg, want dit gelde voor iedereen dus niemand had echt geslapen. Rond half tien komen we aan in onze volgende bestemming, Chillán, vergelijkbaar met Talca, weinig te doen en geen toerisme. De hele dag besteden we aan slapen, eten, bier drinken, kaarten, eten, meer bier drinken en slapen. 
De volgende dag rijden we via kleine wegen naar Pucón, een klein dorpje wat veel weg heeft van de Oostenrijkse ski dorpjes. Dankzij een werkende volkaan en vele meren is dit een toeristische trekpleister. De avond dat we aankomen wordt er gelijk een barbecue georganiseerd in het hostel, het is wel te merken dat dit niet Argentinië is, het vlees is nog niet half zo lekker. In Pucón zijn verschillende activiteiten te doen, waaronder 'canyoning'. In een wetsuit ga je dan door een canyon en volg je de rivier, je daalt af van watervallen, loopt door de rivier en glijdt naar beneden langs natuurlijke glijbanen. Dit doen we de dag nadat we twee enorme meren hebben bezocht, de een met vulkanisch zwart zand, de ander met kristalhelder water. Op de laatste hebben we een kanootje gehuurd en zijn we richting het midden van het meer gevaren, dit gaf een prachtig uitzicht. Daarnaast is het uitgaan in Pucón ook een van de populaire bezigheden van de locals en de toeristen.